12 januari 2010
Eyes Wide Shut (1999)
Kubricks laatste film is geen meesterwerk, maar de film toont wel duidelijk de hand van een meester. Even interessant en veelbetekenend als je kan verwachten van een Kubrick-film, maar aarzelend in enkele essentiële kwaliteiten waar zijn ouder werk wél verzadigt. De film is zeker een half uur te lang, twijfelachtig qua toon en mist wat schwung in het tempo. Maar daar tegenover staat dan weer dat... tja, het is natuurlijk wel een Kubrick.
En zoiets uit zich natuurlijk vooral in het visuele aspect van de film. Kubrick doet zijn reputatie eer aan en gaat flink met de camera tewerk. Slimme, betekeningsvolle cuts wisselen af met de typerende tracking shots die al Kubricks personages zoveel kracht bij zetten.
Het is zijn absolute handelsmerk geworden en ontbreekt in zijn zwanenzang zeker en vast niet. Naar goede gewoonte weet hij ook weer het allerbeste uit zijn acteurs te krijgen. Geen verrassing voor de sterke ondersteunende cast, maar om van Tom Cruise en Nicole Kidman - die hoogtepunten altijd afwisselen met trieste dieptepunten - allebei een sterke prestatie te verkrijgen moet je al flink je best hebben gedaan. De twee waren destijds een koppel en weten de problematiek perfect in hun spel te leggen, wat alvast enige oefening voor later bleek te zijn.Net als in de films spirituele voorgangers is er veel te vinden voor de meerwaardezoeker. Een oprechte kijk op seks in de realiteit en de droomwereld, verbolgen onder metaforen en een keuze voor de vaste relatie boven verliefdheid; wie durft er tegenwoordig nog zo een publieke mening op na te houden?
Genoeg stof om over na te denken achteraf, maar op het moment zelf wordt deze thematiek onderworpen aan één van de vele vallen van meerwaardecinema. De film kabbelt steevast voort aan een opzettelijk gezapig tempo dat de film - los van de technische en inhoudelijke kwaliteit - bij momenten op het randje van saai doet balanceren. Goed, de film gaat er nèt niet over, maar heel veel s
cheelt het op enkele momenten toch niet. Het is misschien daarom dat het thrilleraspect rond een bepaalde cult er met de haren wordt bijgetrokken. Het doet de balans van de film zeker geen goed en de tempoverandering is wel héél erg plots. Maar los van de duidelijke kwaaltjes is de film een waardig slot voor één van de grootste regisseurs ooit; een uniek project dat stof geeft tot denken en rijk is aan visuele flair, net zoals al zijn films dus.7.5
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten