Not a Tumor: Çetin Inanç

Posts tonen met het label Çetin Inanç. Alle posts tonen

7 juni 2010

Turkse Star Wars - DEEL 2 (1982)

Vervolg op deel 1

Han en Luke gaan op café. In een gezellige setting waar originele Star Wars beelden van de Mos Eisley cantina worden aangevuld met shots van een halve seconde waarin we alle papier maché monsters te zien krijgen. De twee drinken rustig een pintje wanneer een gevecht uitbreekt: een groengehaarde blauwkop en een Romeinse gladiator slaan een redelijk normale vent ineen. Han en Luke blijven afzijdig totdat hun drankjes omgestoten worden, daarna slaan ze alles en iedereen in hun pad tegen de grond. Je fuckt niet met de gasten die steen kunnen laten ontploffen. Wanneer alles weer iet of wat rustig wordt teleporteert Darth Vader het café binnen. Meteen zegt hij tegen de helden dat het zinloos is om hem aan te vallen,

want hij bezit de kracht van elk organisme ter wereld en kan zichzelf vermenigvuldigen. Ter demonstratie plaatst hij een rode filter over de lens. Hij zegt dat hij Leia en het jongetje dat altijd rond haar loopt ontvoerd heeft, en dat ze maar beter probleemloos meekomen. Dan teleporteren robots het café binnen om hen toch maar gewoon te ontvoeren. Ze krijgen nieuwe, kleurrijke circuskleren van Vader en worden vervolgens gescheiden van elkaar. Luke wordt in een cel geplaatst waar de koningin - Darth Vaders vrouw? - ook al snel in teleporteert. Ze probeert Luke te verleiden, maar die verzekert haar dat hij alleen maar in Aardse vrouwen geïnteresseerd is. Maar in feite is een alien-vrouw minder vervreemdend dan de avances van je eigen zus, dus in dat opzicht is de Turkse Star Wars misschien zelfs wat minder raar dan het origineel.

Ondertussen onderhandelt Darth Vader met Han. Hij vraagt hem om zijn hersenen af te geven - oké, onderhandelen is een groot woord - maar Han weigert en zegt dat de goeien vast wel zullen winnen. Darth Vader verandert zijn staf in een doosje, waarin plastieken hersenen zitten waarvan de betekenis nog niet echt duidelijk is, maar als je de klaarkomende soundtrack mag geloven heb je net de enige betekenis van het leven waargenomen. Maar blijkbaar heeft hij naast deze hersenen ook die van Han nodig (een plotelement dat nooit eerder vermeld werd)

om de aarde te kunnen controleren en/of vernietigen. Darth Vader haalt Leia en het kind binnen, waarop Han heel erg pissed off wordt. Vader teleporteert weg terwijl skelettenmannen en beerapen de kamer binnenstromen. Dit is een nogal typische vechtscène uit de film die vooral opvalt door zijn slechte editing, geluidseffecten en achtergrond-opvulling (je ziet enkele beerapen ronddansen), maar dan beslist Han dat er wat meer vuur in de film moet komen. Allereerst hakt hij de arm van een rode beeraap eraf en ramt die in zijn keel, daarna doet hij hetzelfde met de andere arm. Je gaat rechtzitten in je stoel. Han houdt een zwaard tegen met zijn handen, neemt het in de mond en breekt het in drie stukken. Je wordt plots héél enthousiast. Han schopt een been van een zwarte beeraap en, terwijl die staat rond te huppelen, schopt hij hem in zijn ballen. Cinema-orgasme.

Ondertussen is Luke ontsnapt nadat er twee beerapen in zijn cel teleporteerden - een plotse rage in de film die zich sneller verspreidt dan Pokémon - terwijl hij er met de koningin zat, hij slaat de beerapen neer en rent naar Han toe die nog steeds de horde vijanden aan het neerslaan is. Darth Vader teleporteert rustig rond in de kamer, maar de... em... prins? voelt nattigheid en beveelt "beam them up!", wat dat ook moge betekenen. In ieder geval initieert het een hoop geluidseffecten en een gigantisch snelle montage, waarna de helden bewusteloos op de grond liggen, omringd door robots. Je zou denken dat dit het moment is waarop Vader Han's hersenpan open

boort en zijn hersenen steelt, maar blijkbaar moet Han - en Luke ook maar, uit gemakzucht - eerst gemarteld worden. De twee worden platgedrukt met isomo blokken, maar geven niet toe. Dan worden ze levend begraven!..... onder twintig centimeter zand. Ook nu blijven ze stand houden, het hoort behoorlijk indrukwekkend te zijn, want Koningin Vader begint te twijfelen. Ze zegt Darth Vader zelfs ronduit dat ze denkt dat de mensen sterker zijn dan hem. Bad move. Vader is behoorlijk pissed en spreekt een vloek uit - wat in het Turks klinkt als "Yoko Jackson" - waardoor de koningin verandert in een zombie. En dan in een tarantula. Vervolgens laten ze Han maar vechten tegen de opper-beeraap (die dat al die kindjes vermoordde), maar met behulp van zijn extreme trampolineskills weet Han hem een paar keer te dropkicken, waardoor hij wint en wegrent.

Hij komt Oude Man tegen, die wederom wat achtergrondverhaal uit de doeken doet. Zoals altijd is dit waar het min of meer onvolgbaar wordt, dus ik doe mijn best om het te beschrijven: enkele honderden jaren geleden besloot de aarde om de Islam als de éne wereldgodsdienst te nemen. Een berg werd gesmolten en gevormd in een zwaard, terwijl wetenschappers (hah) al het goede en de kennis van de wereld samenbrachten in een gouden brein. Han rent naar de plaats waar deze bewaard worden -

er is sprake van boobytraps maar ik heb er geen gezien - en wordt aangevallen door ninja's met trechters op hun hoofd. Geen probleem voor Han, zelfs niet wanneer één van de ninja's nunchucks bovenhaalt die tijdens het zwaaien verdacht veel klinken als een man die snel in een micro blaast. Na nog een kort gevecht ontvangt Han de wapens: hetzelfde gouden, plastieken brein dat Vader eerder al toonde en een kartonnen, gouden zwaard dat gevormd is naar prikkeldraad. Deze wapens werden geproduceerd door de leider van de 13e stam, en die leider is.... Jezus Christus. Ik heb echt géén idee waarom Jezus en de Islam plots ter sprake komen, maar het voegt alleen maar toe aan de enorme what the fuck-sfeer die over de hele film heerst.

Plots zien we Luke terug. Han is blij om zijn vriend terug te zien en verwelkomt hem, maar Luke grijpt het prikkeldraadzwaard uit zijn handen en begint Han er mee aan te vallen. Wanneer Han hem overmeestert verandert Luke in monsterscènes van een andere film, die Han heel snel naar een andere wereld helpt. Geen nood, het was geen écht verraad van onze held zijn beste vriend, het was een illusie! Want Luke is inmiddels gevangen genomen door Darth Vader, die hem tussen twee flikkerlichten en plastieken buizen heeft vastgebonden

met twee telefoonkabels. Vader wil Luke's brein innemen - dat is blijkbaar ook goed genoeg - maar hij kan er niet bij omdat het gebonden is aan Han uit loyaliteit en vriendschap. Han weet waar Luke wordt vastgehouden en spurt er als een gek naartoe terwijl hij tientallen beerapen, trechterninja's en gladiatoren neerslaat met het überwapen; al snel weet hij Luke te bevrijden. Luke toont een beetje dankbaarheid en eist dan het prikkeldraadzwaard op om alle henchmen neer te maaien, maar Han wil achter Vader aangaan. Als een echte vriend slaat Luke Han K.O. (met één slag) en steelt de wapens, wat een béétje op ondankbaarheid lijkt. Hij keert terug naar Oude Man en vraagt hem de kennis hoe hij de twee wapens het best kan gebruiken.

Maar het bleek wederom een illusie, want Oude Man was eigenlijk Darth Vader in vermomming. Nadat Vader zijn awesome psychische krachten uitwerkt op Luke, komt Han ter redding door van een tien meter hoge klif te springen en de wapens uit zijn handen te slaan, waarna Vader een rookbom neergooit en verdwijnt. Een ramp ontweken, denk je dan, maar neen: in een zoveelste dat-was-ik-vergeten-te-vermelden-plotwending blijkt dat Vader bezit over de kracht om de Aarde te veroveren omdat hij de wapens heeft aangeraakt.

Luke vindt - niet geheel onterecht - dat het allemaal zijn schuld is en wil eerherstel. Hij rent naar de deur waar een landmijn ontploft en Luke sterft. Nu is Han natuurlijk helemaal pissed off en wil hij naast de wereld redden ook nog eens wraak, dus hij maakt zich klaar voor een finale confrontatie. Hij smelt het kartonnen prikkeldraadzwaard en de gouden hersenen samen, waardoor de wapens veranderen in gouden schoenen en handschoenen, wat volgens mij niet echt een goede ruil is? Hij kon al metershoog trampolinespringen en stenen breken met zijn blote handen, is het dan niet wat praktischer om ook een zwaard te hebben? Achja, Han stelt zich op voor tientallen beerapen, trechterninja's, WC-papiermummies, gladiatoren en robots die ook nog eens aangevallen worden door mensen (je ziet eigenlijk gewoon een warboel van tientallen mensen op een veel te klein oppervlak).

Leia en de jongen worden nogmaals ontvoerd door de robot van Forbidden Planet terwijl Han zijn beste trampolineskills nog eens bovenhaalt. Darth Vader heeft zich inmiddels in een X-wing geteleporteerd en beveelt de Death Star om een planeet te vernietigen, opnieuw Alderaan. Wel, het was alleszins niet de planeet waarop gevochten wordt, het was ook niet de Aarde zelf... ik weet het op dit punt echt niet meer en mijn hersenen doen pijn. Han slaat een paar beerapen helemaal kapot, waarbij ledematen loskomen. Plots komt er een Stormtrooper in beeld. Han rukt het hoofd van een mummie af en gooit het naar een andere mummie, die ontploft. We zien beelden van steden die verwoest worden door aardbevingen. De film was d

e pedalen al vanaf de eerste minuut kwijt, maar lijkt nu ook het stuur en een wiel verloren te hebben. En dan is het tijd voor dé confrontatie: Han versus Vader. Vader gooit speren naar Han die ze kan ontwijken op zijn trampolines. Vader verandert zijn speer in gigantische, ronde shurikens, maar ook deze worden ontweken. Han gebruikt zijn gouden handschoenen om Vader te verblinden met gereflecteerd zonlicht. Hij maakt gebruik van de verwarring door ontploffende stenen naar Vader te trappen. De inmiddels verzwakte Vader wordt nu helemaal tot een pulp geslagen door Han, en om het helemaal af te maken wordt Vader verticaal in tweeën geslagen (zoals de rotsen!). De film toont ons dit door een shot van Vader te tonen waarbij de halve camera afgedekt wordt met een doek. Ugh, het is dringend tijd dat de film gedaan is. Omdat Vader verslagen is ontploffen alle badguys en is het kwade vernietigd. Han laat Leia achter, stapt in zijn Millenium Falcon en vliegt terug naar de Death Star. Eind goed, al goed!

Dat is Turkse Star Wars; erg grappig en het kent enkele flinke slappe lach momenten, maar het is vooral heel erg vreemd. Het is een absolute must om de film af en toe te pauzeren, want geloof me maar wanneer ik zeg dat je af en toe moet bekomen van alles wat je te zien krijgt. Een opstapeling van what the fuck's van de eerste

tot de laatste seconde, die soms zelfs zo hoog reikt dat je zou kunnen vrezen dat je letterlijk gek aan het worden bent. De moeder aller remakesploitation films die zoveel steelt van Hollywoodfilms dat je je toch afvraagt of de Turken er zelf naar zijn gaan kijken. Toegegeven, de effectieve blockbusters waren op dat moment slecht of niet verspreid in Turkije, maar dit is allerminst een alternatief. Er wordt al eens gezegd dat je slechte films moet kijken om de goede te kunnen appreciëren, als dat waar is ben ik bang dat de volgende keer dat ik The Empire Strikes Back kijk mijn hoofd spontaan zal ontploffen.

4 juni 2010

Turkse Star Wars - DEEL 1 (1982)

The Man who Saved the World is op het internet een eigen leven beginnen leiden als de Turkse Star Wars. Het idee achter zogenaamde remakesploitation (low budget versies van blockbusters die copyright schaamteloos schenden) wordt hier naar ongeziene hoogten getild in wat - naar mijn gevoel - de vreemdste filmervaring is die ik al heb meegemaakt. Sterker nog, dit is objectief gezien misschien wel de slechtste film die ik ooit heb gezien, maar jongens toch wat heb ik gelachen.

Om de sfeer gelijk te zetten beschikt de film over wat zowat de slechtste credits ooit moeten zijn. Lelijke, wazige teksten die schijnbaar op papier voor de camera worden geschoven, vergezeld van verschrikkelijke Turkse synthpop. Dat klinkt als aanstellerij, maar nog nooit in de geschiedenis van B-films heb ik iets gezien dat enige hoop op iets goeds zo snel de grond in kan boren. Na de credits wordt de muziek vervangen door het themanummer van de originele Battlestar Galactica

serie, een geluk dat de film vooral bekende muziek steelt en niet meer van die verschrikkelijke eigen creaties gebruikt. We zien de Millenium Falcon, X-Wings, een Star Destroyer en een Russische raket die gelanceerd wordt, wat voor de Turken in de 80's blijkbaar ook science fiction was. Meteen valt op hoe lelijk alles is, en dan heb ik het niet over de slechte kwaliteit van de print: de stock footage van Star Wars - en dat is toch een goede twintig minuten van de film - is heel erg vervormd. De aspect ratio wordt in de breedte samengeperst waardoor het lijkt alsof de halve film vastgeklemd zit in een schroefbank. En dan wordt het achtergrondverhaal uit de doeken gedaan, en zorg maar dat je er goed voor zit want het wordt al meteen héél erg vreemd.

We zien de Death Star een planeet opblazen, wat in Star Wars natuurlijk Alderaan was, terwijl de voice over iets zegt over de Aarde. Was dat de Aarde die net opgeblazen werd? De samenstelling ziet er min of meer hetzelfde uit, dus het zou wel eens kunnen. Maar neen, dat zou te simpel zijn. De Aarde waar over gesproken wordt is eigenlijk de Death Star. De verwarring die je nu kent is logisch, maar de film biedt een uitleg voor het visuele verschil tussen de Aarde die we kennen en de Aarde die we zien. Wel, de Aarde in de film ligt onder vuur: de slechterikken willen alles kapotmaken, en het metalen oppervlak dat we zien beschermt onze wereld. Deze metalen platen zijn... het is moeilijk om het op te schrijven, maar goed: samengedrukte moleculen van de hersenen van mensen op Aarde, die gestructureerd

worden om een schild te vormen. Als dat niet het vreemdste uitgangspunt is dat je ooit gehoord hebt, petje af. Dat heeft verder tot gevolg dat de badguys in deze film de X-wings zijn die de Death Star aanvallen, terwijl de TIE fighters bezet worden door mensen die hun planeet proberen te beschermen. Om een of andere reden wordt er actief gezocht naar de grote vijand van de Aarde, expedities waarvan nooit iemand terugkeert. Maar toch worden ook deze keer de twee sterkste Turkse krijgers - voor het gemak noem ik hen Han en Luke - buiten de ondoordringbare barrière gestuurd om uit te zoeken wie het brein achter al dit kwaads is. Deze ruimtescènes zijn bijzonder amusant: je ziet de persoon in kwestie met een helm op schudden terwijl achter hem (hoe werkt dat eigenlijk? Is het hele schip van glas gemaakt?) Star Wars getoond wordt op een scherm. De scènes die getoond worden lijken echter volledig willekeurig: bij momenten zien we X-wings die ontploffen, maar op andere momenten zie je dan weer een rustig overvliegende Star Destroyer of de Millenium Falcon die naar lightspeed springt.

Dan wordt de badguy geïntroduceerd. De Turkse Darth Vader is een man met dikke snor en baard, die gevangen lijkt te zitten in een grote mossel waar decoratieve zonnestralen rondom geplaatst werden. Soms draagt hij dan ook nog eens een onpraktische helm (een soort schup met make-up), om zo evil mogelijk over te komen neem ik aan. En dan horen we het themanummer van Raiders of the Lost Ark, de eerste van vele tientallen keren dat dit nummer ongepast gebruikt wordt. Dit is blijkbaar het startsein voor de achtergrondprojectie

achter onze dappere ruimtehelden om helemaal door te slaan: we zien een grote radar, een ontploffing binnen in de Death Star en gewoon volledige stukken film, inclusief het editen tussen verschillende camerastandpunten. Een mens zou van minder afgeleid worden en de twee vliegen tegen elkaar... denk ik... om niet te moeten gokken: er is een explosie waardoor het duo buiten strijd is. Terwijl het begin van het Flash Gordon theme te horen valt wordt uitgelegd wat het precieze doel is van de slechterikken: als ze één menselijk brein kunnen vangen, kunnen ze daar op een of andere reden het schild mee penetreren en de aarde overnemen en/of vernietigen. Waarom de mensen ook maar ooit één iemand buiten de veilige barrière zouden sturen is slechts de vraag. Op dit punt pauzeer je de film best even om op adem te komen, en dat waren de eerste 10 minuten!

Onze favoriete Turkse astronauten worden wakker in een woestijn. Waar zijn ze? Wat is er eigenlijk met hen gebeurd? Hoe hebben ze het overleefd? Waar zijn de brokstukken van hun ruimteschepen? Hoe komt het dat de twee op enkele meter van elkaar beland zijn? Dat zijn slechts enkele van de vragen die in andere, betere films behandeld zouden worden. Ze kiezen een richting uit en beginnen te wandelen, maar dan worden ze aangevallen door skeletten op paarden. Nuja, eigenlijk zijn het veel te dikke acteurs in slechte

skeletkostuums, maar in elk geval worden ze vrij snel overwonnen omdat Han goed op paarden kan springen. Nu ze een vervoersmiddel hebben gaat de reis wat vlotter, maar geloof me maar dat het vrij hilarisch is om Han om zijn paard zien te hobbelen terwijl het beeld gefastforward wordt. Als je toch willekeurige soundtracks gaat stelen; Benny Hill had hier absoluut niet misstaan, al zorgt het Raiders theme voor een leuk contrast. De twee worden dan tegengehouden door robots, die hen klaarmaken om als twee gladiatoren te vechten voor hun amusement. Terwijl Han en Luke hun beurt afwachten wurgt een robot - een handlanger van Darth Vader en halfbroer van de robot van Forbidden Planet - een kind. Daardoor willen de twee niet meer vechten, waarna ze pijnlijk makkelijk ontsnappen.

Ze vinden onderdak bij een stel hippies, waar Han meteen touche heeft bij de vrouwkes. Een blond Barbarian Queen type die toch elke ochtend de moeite doet om bloedrode lippenstift aan te brengen. Ze spreekt niet, iets wat Han wel zint. Terwijl ze elkaar met grote ogen bekijken komt er een oude man binnen. "Wie ben je?", vraagt Han. "Een oude man", antwoordt Oude Man. In een lange monoloog wordt meer achtergrondverhaal verteld, en eerlijk gezegd werd het me vooral tijdens dit achtergrondverhaal een beetje donker voor de ogen. Een uitsterste poging om het verhaal samen te vatten (het wordt later nog veel vreemder): de oude samenleving die vroeger op Aarde leefde gebruikte hun technologie voor goeds, dit was "de 13e stam". Maar na een Atoomoorlog brak een stuk van de Aarde af - de "planeet" waar

ze zich nu op bevinden - dat onder de invloed van Darth Vader is. Dat is niet helemaal wat er gezegd wordt denk ik, maar iets beters kon ik er niet van maken. En juist op dat moment zitten Darth Vader en zijn crew in de Millenium Falcon, op weg naar de rots waar het dynamische duo zich nu bevindt. Hij heeft 1000 "ruimtejaren" gewacht op wraak, maar die zit er nu aan te komen. Turkse Han Solo en stille Leia verdwalen nog wat verder in elkaars ogen, waarna Han en Luke op pad gaan om te verdwalen in de grotten. Maar dan worden ze aangevallen door... mummies en grote behaarde beesten (half aap, half beer) die in de grot wonen (men zou zich af beginnen vragen hoe de twee groepen elkaar nooit eerder kunnen ontmoet hebben, aangezien ze in dezelfde grot wonen). De met WC-papier ingewikkelde en de in gekleurde kostuums rondlopende acteurs vechten tegen de hippies, terwijl de opper-beeraap al de kinderen vermoordt. Eventjes slikken voor de hippies. De lijken van de dode hippies worden verzameld, waarna - als een bejaarde Dracula - Darth Vader het bloed van de lijken opdrinkt via een gekronkeld rietje, waardoor de hippies veranderen in mummies.

Ter voorbereiding op wat nog gaat komen beslissen Han en Luke om hun skills wat op te poetsen in de beste trainingmontage ooit: vergeet Rocky en The Karate Kid maar. Han en Luke doen hun shirt uit (want sex sells) en slaan vervolgens tegen rotsen (want dé manier om sterk te worden is elk bot in je hand verbrijzelen), duwen tegen een zak stenen of drukken een niet bepaald indrukwekkende steen op, waarna Han zijn dusver verkregen kracht toont door een rotsblok in tweeën te slaan.

Na een korte pauze om hun kapotte handen te verzorgen vliegen de twee er weer vol in, met Luke die een hoop zand kletst op de tonen van het Raiders theme. Han is ondertussen bezig met het trainen van zijn beenspieren, hiervoor bindt hij stenen rond zijn voeten om vervolgens rond te stappen. En te joggen. En spurtjes te trekken. Door zijn pasverworven superbenen kan hij meters hoog springen (het lijken wel trampolines!), een toren - opgestapeld uit, jawel, stenen - omschoppen met een karatetrap en een rotsblok tegen zo'n snelheid wegschoppen dat deze spontaan ontploft. Na de uren training zijn de twee heren goed geoliede moordmachines, en ookal bezitten ze nog steeds de fysiek van tweederangs Turkse acteurs: de resultaten spreken voor zich. De slechterikken bevuilen zich al bij het idee dat deze twee achter hen aankomen

Vervolg te lezen in deel 2