4 juni 2010
Turkse Star Wars - DEEL 1 (1982)
The Man who Saved the World is op het internet een eigen leven beginnen leiden als de Turkse Star Wars. Het idee achter zogenaamde remakesploitation (low budget versies van blockbusters die copyright schaamteloos schenden) wordt hier naar ongeziene hoogten getild in wat - naar mijn gevoel - de vreemdste filmervaring is die ik al heb meegemaakt. Sterker nog, dit is objectief gezien misschien wel de slechtste film die ik ooit heb gezien, maar jongens toch wat heb ik gelachen.Om de sfeer gelijk te zetten beschikt de film over wat zowat de slechtste credits ooit moeten zijn. Lelijke, wazige teksten die schijnbaar op papier voor de camera worden geschoven, vergezeld van verschrikkelijke Turkse synthpop. Dat klinkt als aanstellerij, maar nog nooit in de geschiedenis van B-films heb ik iets gezien dat enige hoop op iets goeds zo snel de grond in kan boren. Na de credits wordt de muziek vervangen door het themanummer van de originele Battlestar Galactica
serie, een geluk dat de film vooral bekende muziek steelt en niet meer van die verschrikkelijke eigen creaties gebruikt. We zien de Millenium Falcon, X-Wings, een Star Destroyer en een Russische raket die gelanceerd wordt, wat voor de Turken in de 80's blijkbaar ook science fiction was. Meteen valt op hoe lelijk alles is, en dan heb ik het niet over de slechte kwaliteit van de print: de stock footage van Star Wars - en dat is toch een goede twintig minuten van de film - is heel erg vervormd. De aspect ratio wordt in de breedte samengeperst waardoor het lijkt alsof de halve film vastgeklemd zit in een schroefbank. En dan wordt het achtergrondverhaal uit de doeken gedaan, en zorg maar dat je er goed voor zit want het wordt al meteen héél erg vreemd.We zien de Death Star een planeet opblazen, wat in Star Wars natuurlijk Alderaan was, terwijl de voice over iets zegt over de Aarde. Was dat de Aarde die net opgeblazen werd? De samenstelling ziet er min of meer hetzelfde uit, dus het zou wel eens kunnen. Maar neen, dat zou te simpel zijn. De Aarde waar over gesproken wordt is eigenlijk de Death Star. De verwarring die je nu kent is logisch, maar de film biedt een uitleg voor het visuele verschil tussen de Aarde die we kennen en de Aarde die we zien. Wel, de Aarde in de film ligt onder vuur: de slechterikken willen alles kapotmaken, en het metalen oppervlak dat we zien beschermt onze wereld. Deze metalen platen zijn... het is moeilijk om het op te schrijven, maar goed: samengedrukte moleculen van de hersenen van mensen op Aarde, die gestructureerd
worden om een schild te vormen. Als dat niet het vreemdste uitgangspunt is dat je ooit gehoord hebt, petje af. Dat heeft verder tot gevolg dat de badguys in deze film de X-wings zijn die de Death Star aanvallen, terwijl de TIE fighters bezet worden door mensen die hun planeet proberen te beschermen. Om een of andere reden wordt er actief gezocht naar de grote vijand van de Aarde, expedities waarvan nooit iemand terugkeert. Maar toch worden ook deze keer de twee sterkste Turkse krijgers - voor het gemak noem ik hen Han en Luke - buiten de ondoordringbare barrière gestuurd om uit te zoeken wie het brein achter al dit kwaads is. Deze ruimtescènes zijn bijzonder amusant: je ziet de persoon in kwestie met een helm op schudden terwijl achter hem (hoe werkt dat eigenlijk? Is het hele schip van glas gemaakt?) Star Wars getoond wordt op een scherm. De scènes die getoond worden lijken echter volledig willekeurig: bij momenten zien we X-wings die ontploffen, maar op andere momenten zie je dan weer een rustig overvliegende Star Destroyer of de Millenium Falcon die naar lightspeed springt.Dan wordt de badguy geïntroduceerd. De Turkse Darth Vader is een man met dikke snor en baard, die gevangen lijkt te zitten in een grote mossel waar decoratieve zonnestralen rondom geplaatst werden. Soms draagt hij dan ook nog eens een onpraktische helm (een soort schup met make-up), om zo evil mogelijk over te komen neem ik aan. En dan horen we het themanummer van Raiders of the Lost Ark, de eerste van vele tientallen keren dat dit nummer ongepast gebruikt wordt. Dit is blijkbaar het startsein voor de achtergrondprojectie
achter onze dappere ruimtehelden om helemaal door te slaan: we zien een grote radar, een ontploffing binnen in de Death Star en gewoon volledige stukken film, inclusief het editen tussen verschillende camerastandpunten. Een mens zou van minder afgeleid worden en de twee vliegen tegen elkaar... denk ik... om niet te moeten gokken: er is een explosie waardoor het duo buiten strijd is. Terwijl het begin van het Flash Gordon theme te horen valt wordt uitgelegd wat het precieze doel is van de slechterikken: als ze één menselijk brein kunnen vangen, kunnen ze daar op een of andere reden het schild mee penetreren en de aarde overnemen en/of vernietigen. Waarom de mensen ook maar ooit één iemand buiten de veilige barrière zouden sturen is slechts de vraag. Op dit punt pauzeer je de film best even om op adem te komen, en dat waren de eerste 10 minuten!Onze favoriete Turkse astronauten worden wakker in een woestijn. Waar zijn ze? Wat is er eigenlijk met hen gebeurd? Hoe hebben ze het overleefd? Waar zijn de brokstukken van hun ruimteschepen? Hoe komt het dat de twee op enkele meter van elkaar beland zijn? Dat zijn slechts enkele van de vragen die in andere, betere films behandeld zouden worden. Ze kiezen een richting uit en beginnen te wandelen, maar dan worden ze aangevallen door skeletten op paarden. Nuja, eigenlijk zijn het veel te dikke acteurs in slechte
skeletkostuums, maar in elk geval worden ze vrij snel overwonnen omdat Han goed op paarden kan springen. Nu ze een vervoersmiddel hebben gaat de reis wat vlotter, maar geloof me maar dat het vrij hilarisch is om Han om zijn paard zien te hobbelen terwijl het beeld gefastforward wordt. Als je toch willekeurige soundtracks gaat stelen; Benny Hill had hier absoluut niet misstaan, al zorgt het Raiders theme voor een leuk contrast. De twee worden dan tegengehouden door robots, die hen klaarmaken om als twee gladiatoren te vechten voor hun amusement. Terwijl Han en Luke hun beurt afwachten wurgt een robot - een handlanger van Darth Vader en halfbroer van de robot van Forbidden Planet - een kind. Daardoor willen de twee niet meer vechten, waarna ze pijnlijk makkelijk ontsnappen.Ze vinden onderdak bij een stel hippies, waar Han meteen touche heeft bij de vrouwkes. Een blond Barbarian Queen type die toch elke ochtend de moeite doet om bloedrode lippenstift aan te brengen. Ze spreekt niet, iets wat Han wel zint. Terwijl ze elkaar met grote ogen bekijken komt er een oude man binnen. "Wie ben je?", vraagt Han. "Een oude man", antwoordt Oude Man. In een lange monoloog wordt meer achtergrondverhaal verteld, en eerlijk gezegd werd het me vooral tijdens dit achtergrondverhaal een beetje donker voor de ogen. Een uitsterste poging om het verhaal samen te vatten (het wordt later nog veel vreemder): de oude samenleving die vroeger op Aarde leefde gebruikte hun technologie voor goeds, dit was "de 13e stam". Maar na een Atoomoorlog brak een stuk van de Aarde af - de "planeet" waar
ze zich nu op bevinden - dat onder de invloed van Darth Vader is. Dat is niet helemaal wat er gezegd wordt denk ik, maar iets beters kon ik er niet van maken. En juist op dat moment zitten Darth Vader en zijn crew in de Millenium Falcon, op weg naar de rots waar het dynamische duo zich nu bevindt. Hij heeft 1000 "ruimtejaren" gewacht op wraak, maar die zit er nu aan te komen. Turkse Han Solo en stille Leia verdwalen nog wat verder in elkaars ogen, waarna Han en Luke op pad gaan om te verdwalen in de grotten. Maar dan worden ze aangevallen door... mummies en grote behaarde beesten (half aap, half beer) die in de grot wonen (men zou zich af beginnen vragen hoe de twee groepen elkaar nooit eerder kunnen ontmoet hebben, aangezien ze in dezelfde grot wonen). De met WC-papier ingewikkelde en de in gekleurde kostuums rondlopende acteurs vechten tegen de hippies, terwijl de opper-beeraap al de kinderen vermoordt. Eventjes slikken voor de hippies. De lijken van de dode hippies worden verzameld, waarna - als een bejaarde Dracula - Darth Vader het bloed van de lijken opdrinkt via een gekronkeld rietje, waardoor de hippies veranderen in mummies.Ter voorbereiding op wat nog gaat komen beslissen Han en Luke om hun skills wat op te poetsen in de beste trainingmontage ooit: vergeet Rocky en The Karate Kid maar. Han en Luke doen hun shirt uit (want sex sells) en slaan vervolgens tegen rotsen (want dé manier om sterk te worden is elk bot in je hand verbrijzelen), duwen tegen een zak stenen of drukken een niet bepaald indrukwekkende steen op, waarna Han zijn dusver verkregen kracht toont door een rotsblok in tweeën te slaan.
Na een korte pauze om hun kapotte handen te verzorgen vliegen de twee er weer vol in, met Luke die een hoop zand kletst op de tonen van het Raiders theme. Han is ondertussen bezig met het trainen van zijn beenspieren, hiervoor bindt hij stenen rond zijn voeten om vervolgens rond te stappen. En te joggen. En spurtjes te trekken. Door zijn pasverworven superbenen kan hij meters hoog springen (het lijken wel trampolines!), een toren - opgestapeld uit, jawel, stenen - omschoppen met een karatetrap en een rotsblok tegen zo'n snelheid wegschoppen dat deze spontaan ontploft. Na de uren training zijn de twee heren goed geoliede moordmachines, en ookal bezitten ze nog steeds de fysiek van tweederangs Turkse acteurs: de resultaten spreken voor zich. De slechterikken bevuilen zich al bij het idee dat deze twee achter hen aankomenVervolg te lezen in deel 2
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat krijg je als je een steen tegen een steen aangooit: een explosie. Of wacht, zijn het vuurstenen :p? Zoiets slechts moet ik eigenlijk ook eens gaan kijken ^^
BeantwoordenVerwijderen