16 januari 2011
Star Wars: Episode I - The Phantom Menace (1999)
Ik hou
van Star Wars, en bijgevolg heb ik een hekel aan de prequel trilogie. Iedereen die van Star Wars houdt zou er eigenlijk hetzelfde over moeten denken. Toen George Lucas na vijftien jaar plots zin kreeg om zijn succesfranchise nog eens nieuw leven in te blazen stond de wereld op zijn kop. Hoge verwachtingen, natuurlijk, maar wat George Lucas met The Phantom Menace creëerde is een complete abominatie. Makkelijk de grootste teleurstelling aller tijden: probeer maar eens een film te bedenken waar meer mensen zo sterk naar uitkeken en die nog zuurder bleek te zijn dan deze. Die bestaat gewoon niet, omdat George Lucas met deze film niet alleen zijn complete fanbase, maar ook zijn eigen origineel product volledig te kakken zette. Het introduceert plothole na plothole, de continuïteit wordt compleet verprutst, personages worden minder interessant... het achtergrondverhaal dat in een paar zinnen vermeld wordt in de originele trilogie is ontelbaar veel sterker dan deze uiteindelijke uitvoering. Een onderbouwde recensie kan ik hier niet over geven, maar ik kan wel alles opsommen wat er mis is met deze film. Daarmee zal dit ongetwijfeld een gigantisch artikel vol gezeik worden, maar het zij zo.Het begint al meteen bij de grote voorbijscrollende tekst. Typerend voor Star Wars is dat de beginsituatie altijd uitgelegd wordt aan de hand van een geschreven boodschap. Natuurlijk is dat in principe slecht filmmaken, maar het is nu eenmaal iconisch geworden voor de serie. Er heerst onrust in de Galactische Republiek omdat er een conflict is over het belasten van handelsroutes, waarop de handelsfederatie een blokkade opstelt rond de planeet Naboo. Waarom Naboo? Geen idee. Aangezien het Congres het probleem niet oplost worden er twee Jedi gestuurd om de boel uit te praten.
Klinkt dat überhaupt als Star Wars? Er wordt geen oorlog gevoerd, er is geen groots goed-versus-slecht verhaal. Neen, George Lucas schotelt ons hier een politiek geladen verhaal voor dat bij momenten belachelijk saai wordt. De epiek tussen de simpele held en opperschurk was iets voor het oude Star Wars, bij de prequels leer je tenminste nog iets over intergalactische handelswetten! En dan nog te bedenken dat ik deze film voor de eerste keer in de bioscoop zag: ik was toen negen jaar oud, het kan niet dat ik toen ook maar iets van deze film begreep. En dat terwijl Star Wars toch altijd veel aantrek heeft gehad bij jongeren.
De personages in The Phantom Menace zijn eendimensionaal tot in het belachelijke. Geen enkel van hen heeft een uitgewerkte persoonlijkheid, een handvol hebben een oversimpele persoonlijkheid en de grote meerderheid wordt gedefinieerd door hun beroep en uitzicht. En dat was misschien nog wel de grote kracht van de originele trilogie: er zijn hier helaas geen Luke Skywalkers of Han Solo's te bespeuren. Er is geen enkel personage dat je doorheen de film meesleurt, dat ervoor zorgt dat je meevoelt met het verhaal. Qui-Gon Jin komt nog het dichtst in de buurt, maar is allesbehalve interessant. Het is niet zo dat je echt kan zeggen dat je Qui-Gon tof vindt, maar hij is zowat het enige personage dat effectief een persoonlijkheid heeft, al zij het redelijk oppervlakkig. Zelfs Obi-Wan Kenobi is gereduceerd tot een vervelend ventje dat altijd maar zit te klagen, terwijl ze gewoon zijn persoonlijkheid van A New Hope hadden kunnen overnemen.
Obi-Wan en Qui-Gon zijn de twee die naar de blokkade worden gestuurd. Wanneer ze binnenkomen worden ze ontvangen door een protocoldroid (zo'n robot à la C-3PO) die gelijk kan zien dat het Jedi zijn. Nute Gunray - een belangrijk persoon binnen de handelsfederatie - zegt dat de Jedi geliquideerd moeten worden. De protocoldroid brengt hen wat te drinken. Qui-Gon merkt even op dat het een gevaarlijke situatie is en drinkt dan zonder aarzeling de drank op. Denk even terug aan een andere productie waar George Lucas wat te zeggen had: Indiana Jones and the Temple of Doom. Daar wordt Indy in de introscène al meteen vergiftigd via een drankje, zodat ze kunnen onderhandelen met het tegengif. Dat is precies wat Nute Gunray hier had kunnen doen: de Jedi vergiftigen. Maar neen, daar waren ze zelf blijkbaar niet opgekomen. Ze hebben een beter plan: ze sluiten eerst de deuren, zodat de Jedi alvast op hun hoede zijn. Vervolgens blazen ze hun schip op, zodat ze weten dat er gevaar dreigt. En dan vullen ze de kamer met een giftig gas. Een dik, wit, rokerig gas. Ze hadden een ander gas kunnen gebruiken dat niet zo duidelijk opvalt - koolstofmonoxide komt meteen bij mij op - of ze hadden zelfs het raam gewoonweg kunnen openzetten om zo alle zuurstof uit de kamer te halen. Maar neen, een dik, opvallend cartoonesk gas.
Je zou dan denken dat de Jedi gelijk de deur in stukken gaan hakken (zoals we ze twee minuten later zien doen), maar neen: ze houden hun adem in en wachten gewoon af. Na pakweg vijf seconden (hou die deur gewoon een week gesloten!) beveelt Nute om de deuren te openen en de nu vast wel levenloze lichamen te verwijderen. George Lucas heeft in de 90's meer James Bond gekeken dan goed voor hem is. De battledroids worden met alle gemak vernietigd, het is pas wanneer er twee droidekas (met een eigen krachtschild) opduiken dat de Jedi moeten vluchten. Deze tegenstander kunnen ze niet aan. Ze komen erachter dat het droidleger klaar staat om Naboo binnen te vallen, en besluiten dat ze Naboo moeten waarschuwen. Dus ze kruipen elk een apart ruimteschip binnen en gaan mee aan grond. Vraag: hoe kan je een stad waarschuwen voor een leger als je gelijktijdig met hen arriveert? En waarom kruipen Qui-Gon en Obi-Wan in aparte schepen? De kans dat ze elkaar op de grond tegenkomen is behoorlijk klein. En waarom doet de handelsfederatie dit allemaal? We komen er later achter dat Palpatine hen de opdracht geeft uit zelfbelang, maar er wordt nooit enige vorm van een motief gegeven achter het gedrag van de handelsfederatie. Bijzonder veel vragen voor één scène.
Het bestuur van Naboo is inmiddels aan het videochatten met Palpatine, maar hun beeld valt weg. "Een invasie!", weten ze meteen, terwijl dat een miljard dingen kan betekenen. Misschien wordt de antenne geblokkeerd? Misschien ligt de server plat? Het is nogal een flinke veronderstelling om meteen naar "invasie" te springen wanneer je verbinding even wegvalt.
En dan maakt Qui-Gon - die inmiddels aan land gekomen is - de grootste fout in de film. Hij redt het leven van Jar Jar Binks. Jar Jar is het meest bespottelijke, frustrerende en beledigende personage dat ooit een franchise van deze grootte bevuild heeft. Hij is luid, alomtegenwoordig, nooit grappig en duidelijk beïnvloed door kleurlingen in de tijd dat slavernij nog oké was. Het is verwonderlijk dat hij niet de hele film in blackface rondloopt.
Obi-Wan loopt heel toevallig voorbij (komt dat even goed uit zeg!) wanneer Qui-Gon beslist dat Jar Jar hen moet meenemen naar de Gungan stad. Het idee om koningin Amidala te waarschuwen als je gelijktijdig aankomt sloeg al nergens op, maar als je dan ook nog even andere zaken gaat doen denk ik dat je er van mag uitgaan dat je te laat zal komen. Ze proberen de Gungan leider te overtuigen om te vechten, gebruikmakend van enkele volstrekte leugens ("You and the Naboo form a symbiote circle, what happens to one of you happens to the other one", alsof dat enigszins steek houdt). Aangezien dat mislukt brainwashen ze de leider om hen een voertuig te schenken - een moreel grijs gebied - en vertrekken naar Naboo.
Want Naboo ligt blijkbaar aan de andere kant van de planeet. "De kortste weg naar Naboo is doorheen de planeetkern", zegt de leider namelijk. Dussss: waarom werden de droids niet een paar honderd meter buiten de stad, maar helemaal aan de andere kant van de planeet gedropt? Sterker nog: er wordt gezegd dat Naboo geen leger heeft, enkel een kleine burgerwacht, dus waarom worden de droids niet rechtstreeks de stad in gedropt? En waarom is de kern van de planeet gemaakt uit water? Ik heb geen idee of dat überhaupt mogelijk is, maar het klinkt toch vrij niet geheel overtuigend.
Nog zo'n punt waarom The Phantom Menace brol is: er zit geen spanning in de film. Wanneer Qui-Gon en Obi-Wan in contact komen met een honderden meters groot zeemonster schrikken ze nog geen seconde. Ze blijven gewoon cool zitten en varen achterwaarts weg. Ze weten al dat er niets gaat gebeuren, en dus weten wij als kijker dat er niets zal gebeuren. Hetzelfde verhaal met de droids. Hoewel je kan zeggen dat de clones in de originele trilogie ook niet bepaald de meest accurate schutters zijn, zijn de droids toch wel specifiek voor die taak geproduceerd. Het zijn robots met één doel: mensen neerschieten, en dat lukt hen nooit. Een gigantische designfout voor zo'n massaproductie. En de clones hadden natuurlijk nog Darth Vader, de bad motherfucker waar niemand mee solde. Phantom Menace heeft Darth Maul: één van de zwakste schurken aller tijden. Hij krijgt ochgod twee zinnen binnen de film, en verder moet hij het maar hebben van zijn schmink en de pinnen op zijn hoofd. Het design is zeer knap, daar niet van, maar Maul is wederom nauwelijks een personage, laat staan een dreiging.
Koningin Padmé Amidala weigert een verdrag te tekenen en wordt door Nute Gunray weggestuurd. Hij weet dat de 2 Jedi op de planeet rondlopen (hij heeft het zelf al tweemaal gezegd) en Amidala is de belangrijkste pion in het hele plan, dus welke bewaking krijgt ze? Acht droids. For fuck's sake, in de beginscène met de giftige rook hebben de twee er meer neergemaaid zonder enige moeite. Mijn voorstel: TWEE DROIDEKAS. De Jedi hebben twee gevechten gehad: één kostte geen enkele moeite om te overwinnen, van de andere liepen ze weg. Dan is het niet bepaald raketwetenschap om te beslissen welke bewaking je aan de sleutelfiguur van je plan oplegt. Sterker nog: stuur vijf droidekas. Of twintig. Er is toch geen leger waar ze zich mee bezig kunnen houden, dus er is letterlijk geen enkele reden om het niet te doen.
De Jedi, Amidala en haar entourage ontsnappen in een ruimteschip, maar moeten voorbij de blokkade zien te geraken. Het vuur wordt geopend. Het is moeilijk te zeggen wie nu dom is: Qui-Gon of Nute Gunray. Aan de ene kant is het een heel gevaarlijk plan en zouden ze allemaal makkelijk kunnen sterven. Maar aan de andere kant is Nute Gunray de sigaar als Amidala sterft. In ieder geval gebeurt er dan een cliché dat ik nooit echt begrepen heb: de schildgenerator wordt geraakt en valt uit. Hoe kan een schildgenerator geraakt worden? Het is toch de bedoeling dat dat een schild aan het genereren is zodat vijandig vuur het schip niet kan deren? Dat lijkt mij zelfs zo'n beetje de definitie. Simpele oplossing: steek gewoon een extra schildgenerator op je schildgenerator zodat je zeker bent dat het niet geraakt kan worden. Goed, een bende astromechdroids wordt naar de schildgenerator gestuurd, en het is de bekende R2-D2 die uiteindelijk het schild terug werkende krijgt (door een kabeltje in te steken, grappig genoeg). Nu het schild terug werkt kan het schip probleemloos doorheen de blokkade vliegen en van Naboo ontsnappen. Behoorlijk zwakke blokkade, als je het mij vraagt. Sowieso: als elk schip dan toch over een schildgenerator beschikt kunnen die toch allemaal probleemloos rond die blokkade heen vliegen?
R2 is de held van het schip en wordt naar de koningin gebracht (klinkt niet al te logisch, maar kom). Nu, later in de film komen we te weten dat de koningin en één van haar dienaars van plaats gewisseld hebben: de echte Padmé Amidala is gewoon één van de diensters, en het meisje op de troon is in feite slechts een dienstmeisje. En wat doet dit dienstmeisje? Ze beveelt de koningin om R2 schoon te maken. Een behoorlijk ballsy move. Er blijkt iets mis te zijn met de hyperdrive, dus ze landen op Tatooine, waar Qui-Gon op zoek gaat naar het onderdeel. En wie neemt hij mee voor deze onderneming? Amidala (verkleed als dienstmeisje), R2-D2 en Jar Jar. Precies wie ik zou kiezen om zo onopvallend mogelijk rond te lopen, inderdaad. En Jar Jar in Tatooine, tja... hij trapt in een drol, verlamt zijn tong, er is een scheetgrap... u begrijpt dat ik daar geen woorden aan vuil ga maken.
Enter Anakin Skywalker. Kinderen zijn wel vaker vervelend, maar Anakin is echt een klasse op zichzelf. Allereerst is ook hij alweer geen personage. De persoon die later uitgroeit tot Darth Vader is een engeltje, met een vocabulaire variërend van "aw shucks" tot "jee wizz". Een rotventje is het gewoonweg. En hij wordt dan nog eens gespeeld door Jake Lloyd ook, een afschuwelijk slechte kindacteur. En dat is niet eens mijn mening: na Phantom Menace heeft Lloyd nog één film gemaakt, vooraleer hij zelf besliste dat dat hele acteren toch niets voor hem is. In hetzelfde jaar als The Phantom Menace kwam bijvoorbeeld ook The Sixth Sense uit, waar Haley Joel Osment toonde dat er genoeg kinderen zijn die wel kunnen acteren. Maar George Lucas en zijn bodemloze zak geld vonden blijkbaar niemand die Jake Lloyd kon overtreffen.
Anakins baas Watto - een extreme gierigaard met een grote neus en rauwe stem (hoezo een Jood?) - garandeert Qui-Gon dat ze dat onderdeel nergens anders hebben dan in zijn shop. Qui-Gon accepteert dit blindelings. Nu, de valuta die de groep bij zich heeft is nutteloos op Tatooine en de Jedi mindtrick werkt niet, dus welke keus is er nog voor Qui-Gon en co? Het onderdeel stelen? Hun schip inruilen voor een kleiner, werkend schip? Een ander schip stelen? Een ruimtetaxi bellen? Meeliften met een schipbezitter (zie ook: Star Wars: A New Hope)? Neen: Qui-Gon gaat gokken op een podrace! Hij zet zijn schip in op Anakin, die nog nooit een race geëindigd, laat staan gewonnen heeft.
Aangezien we nu al een hele tijd weten dat R2-D2 op het vluchtschip van Amidala zat, is het hoog tijd om C-3PO te introduceren. Deze werd blijkbaar gebouwd door Anakin om zijn moeder te helpen. In welke mate zijn moeder nood had aan een droid die excelleert in protocol en taal weten we niet, maar het lijkt weer een behoorlijk geforceerde referentie naar de originele films. Het was zoveel logischer geweest om de twee om te wisselen: C-3PO als vertaaldroid van koningin Amidala, R2-D2 gebouwd door Anakin om zijn moeder te helpen. Maar neen, zelfs zo'n kleine dingen worden fout gedaan in The Phantom Menace. Sterker nog, als we eerlijk zijn hadden de twee droids gewoon niet in deze prequels moeten zitten, want dat deze twee ooit bezit van Darth Vader waren zorgt weer voor een hoop nieuwe plotgaten.
Misschien wel de pijnlijkste poging om de originele films te veranderen vinden we in de Force. Nu, Star Wars is geen science-fiction, belange niet. Het is simpele fantasy met robots en lasers, waar geen wetenschappelijk gebrabbel in zit. Maar toch probeert Lucas juist dat te doen. 'The Force' was misschien wel het meest mystieke rond Star Wars. Een kracht die overal en nergens is, die alles verbindt en tot verrassend veel in staat is. Een mooi idee. In Phantom Menace: micro-organismen! De mystieke kracht is niet meer dan een hoop microscopisch klein leven (de zogenaamde midi-chlorians) dat letterlijk overal inzit. Microbiologie heeft geen plaats in Star Wars, toch vreemd dat George Lucas zo'n dingen niet weet.
Ondertussen wordt er wat opgebouwd naar de podrace toe. Zo zien we bijvoorbeeld hoe Sebulba wordt gemasseerd door twee wezens die sterk doen denken aan de Diva van The Fifth Element. Dat klinkt als iets volkomen willekeurig om te zeggen, maar omdat die film nog sterk gaat terugkomen wanneer ik Attack of the Clones bespreek vermeld ik het nu al even. Maar dus: de podrace. De enige écht coole tien minuten binnen de film. Pas op, er is nog altijd geen spanning (ergens hoop je misschien wel dat Anakin crasht en sterft), maar qua mooie beelden waar je niet bij na hoeft te denken doet het zijn werk. Toch triestig dat dàt het hoogtepunt van de film is.
Eén van de redenen dat Anakin uiteindelijk naar de dark side keert is door de dingen die er met zijn moeder gebeuren. Wel, dat kan je hem absoluut niet kwalijk nemen. Ik begrijp dat Jedi geen contact mogen hebben met hun familie enzo, maar was het nu echt zoveel werk om even een Jedi terug te sturen en Anakins moeder vrij te kopen? Je zit nu eenmaal met de persoon met het hoogste midi-chloridian gehalte ter wereld, je zou toch verwachten dat je onnodige (en vooral: vermijdbare) duisternis in zijn leven wil vermijden. De Jediraad zegt het zelfs tegen Anakin, recht in zijn gezicht: "Your thoughts dwell on your mother". Wel, doe er dan ook iets aan! En zelfs al stond het los van elkaar: de Jedi horen toch ridders te zijn. Dan is het wel zo nobel om de vrouw die net van haar zoon gescheiden werd vrij te kopen. Verder leren we in Attack of the Clones dat Anakin nogal een rebel is; geen mens die gelooft dat hij tien jaar lang netjes zou doen wat hem gezegd wordt, vooraleer hij terug zou gaan om zijn moeder te bevrijden uit de klauwen van Watto. Waarom heeft Watto haar eigenlijk als slaaf? Anakin was nog nuttig, zijn moeder lijkt de hele dag thuis te zitten.
En nog zoiets onnozels: de liefdesverhouding tussen Anakin en Padmé. KOMAAN! Padmé is ergens achteraan haar tienerjaren, Anakin is een kleuter. Zoiets werkt niet! Je zit sowieso al met twee non-personages waar je emotie bij wil opwekken, maar dan ook nog eens zo'n gigantisch leeftijdsverschil. De enige sexuele relatie die een jongen op die leeftijd overtuigend kan brengen is met een pastoor, en hoewel dat als een flauwe grap klinkt weet je ook dat het waar is. En het is niet alsof zo'n problemen moeilijk te vermijden zijn: laat een andere vrouw koningin zijn, en toon Padmé als de jonge prinses. Plotgewijs moet je niet eens aanpassingen maken, zo simpel kan een verbetering nu eenmaal zijn...
Qui-Gon wil Anakin trainen, maar mag niet omdat Obi-Wan nog altijd zijn trainee is. DUS: Obi-Wan is geen Jedi. Nu, ik dacht van wel, maar goed, een logische fout aangezien dat precies is wat er in de introducerende tekst staat. "Two Jedi knights", niet "A jedi knight and his apprentice". Het begint er serieus op te lijken dat George Lucas zijn script nooit eens heeft nagelezen. Nog vervelender: in The Empire Strikes Back zegt Obi-Wan dat hij opgeleid werd door Yoda. Hij zegt zelfs dat er veel woede in hem zat. Dat zijn woorden die George Lucas zelf geschreven heeft, en vervolgens geeft hij ons dit vervelend ventje dat opgeleid werd door Qui-Gon Jin.
Yoda waarschuwt Qui-Gon ook nog: er schuilt veel angst in Anakin Skywalker. En, zo zegt hij, "Fear leads to anger, anger leads to hate, hate leads to suffering". Bullshit die nergens op slaat: waarom zou angst naar kwaadheid leiden? En waarom daar al stoppen? Laten we zelf eens een stukje verder improviseren: "Suffering leads to unhappiness, unhappiness leads to resistance, resistance leads to confrontation, confrontation leads to unity, unity leads to togetherness, togetherness leads to love." Driewerf hoera voor Anakin! En de logica staat even sterk als die in de film gehanteerd wordt.
Nadat Palpatine verkozen wordt tot nieuwe kanselier (wat trouwens de reden bleek voor de hele blokkade enzo) keren Amidala en de groep terug naar Naboo. Hoe wordt niet getoond, terwijl ik mij toch meen te herinneren dat ze heel wat moeite hebben gehad om daar te ontsnappen. Je weet wel, die hele blokkade... Wel, daar wordt geen woord over gerept en wanneer we er later naar terugkeren zien we dat er slechts één van de tientallen schepen overgebleven is. Achja, de film is op dit punt toch al hopeloos verloren, dus waarom zouden ze nog proberen? Jar Jar overtuigt de rest van de Gungan om te helpen met het plan om Naboo terug over te nemen. Jar Jar wordt daarop aangesteld als generaal, want dat is hoe je iemands PR-skills beloont. In de strijd die daarop volgt zien we hoe Jar Jar per ongeluk een paar droids vernietigt, en het lijkt onwaarschijnlijk dat hij geen enkele mede-Gungan geraakt heeft.
Qui-Gon, Obi-Wan en Darth Maul houden ondertussen een lightsaber duel dat op niks trekt. In de originele trilogie waren dit echte zwaardgevechten, waar twee respectabele personen het tegen elkaar opnamen. Er zat kracht en emotie achter veel van de slagen. De moderne variant is eerder een ballet met gloeistaafjes. Het is een hoop gespring en behoorlijk sierlijk, maar het komt echt niet over als een gevecht op leven en dood. Daar is het allemaal veel te glad en netjes voor. De omgevingen slaan ook al nergens op (Een ruimte vol gigantische, paarse energiezuilen? Krachtvelden die een gang verdelen?), maar de muziek weet de scène lichtjes te redden. Uiteindelijk legt Qui-Gon het loodje en bengelt Obi-Wan boven een afgrond. Maul kan het makkelijk afmaken, want de lightsaber ligt toch helemaal aan de andere kant van de kamer. Maar hij vergat even dat Jedi tovenaars zijn, dus Obi-Wan springt over hem, grijpt de lightsaber en snijdt hem in twee. Allemaal behoorlijk 'silly'.
Nog 'sillyer' is wat Anakin ondertussen allemaal uitspookt. Hij moet zich verschuilen in het oorlogsgebied (het lijkt toch veel veiliger om Anakin gewoon niet mee te nemen?), dus hij kruipt een ruimteschip in. Hij vertrekt per ongeluk, vliegt per ongeluk het enige overgebleven schip van de blokkade binnen en zorgt er - per ongeluk, uiteraard - voor dat dat ontploft. Wat een heroïsche personages in deze film. Op de grond - waar de Gungan het tegen de droids opnemen - vallen alle droids stil omdat het ruimteschip ontploft. Toch wel een kleine designfout. Waarom kunnen ze niet gewoon verder doen met Gungans afslachten? Dat deze hele climax van de film is natuurlijk een gigantische CGI-drukte is moet ik vast niet meer vertellen. Sommige shots worden letterlijk propvol geduwd met allerlei details, het is bij momenten gewoon veel te veel.
En dan vlak voor de credits starten moet de opzet naar Darth Vader nog afgerond worden. We zouden het bijna vergeten, met al die CGI enzo. Obi-Wan wordt tot Jedi bekroond en hij zegt dat hij Anakin wil opleiden. "Geen sprake van", zegt Yoda, "hij is veel te gevaarlijk. En daarbij is hij al te oud". Precies Yoda, zo zit het. Er werd al eens vastgesteld dat het echt geen goed idee is om Anakin op te leiden, en dat wordt hier prima benadrukt. "Maar... ik heb het Qui-Gon beloofd". Awwwwwww, wel oké dan: als je het beloofd hebt mag het. Het is niet alsof de toekomst van de wereld en het leven van miljoenen mensen hier op het spel staat, toch?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Boeiend stuk. Ben niet een onwijs fan van Star Wars, maar heb me altijd goed vermaakt met de eerste films. Jij verwoordt dan ook perfect waarom ik deze echt heel slecht vond.
BeantwoordenVerwijderen