24 maart 2010
I'm Here (2010)


Op een half uur tijd weet het verhaal zich mooi te ontwikkelen. We zien een saaie bibliotheekrobot (zo'n oude PC-kast op een lichaam) wiens leven vastzit in een allesbehalve interessante sleur; deze robot (Sheldon genaamd) wekt meteen sympathie en medeleven op. Wanneer hij een vrijgevochten vrouwtjesrobot (die dan weer meer wegheeft van een crash test dummy) ontmoet breekt hij uit die sleur, iets waar hij haar enorm dankbaar voor is. De daaropvolgende relatie vraagt héél veel van Sheldon (wat op een heerlijke manier in beeld wordt gebracht), maar hij weet dat ze het waard is. I'm Here kent daarmee een merkwaardige toon, want ookal is het verhaal eerder tragisch: een vrolijke en hartverwarmende ondertoon overheerst. Duidelijk geïnspireerd door zijn relatie met Michelle Williams is dit Jonze's meest persoonlijke film dusver, wat de prent een onmiskenbare oprechtheid meegeeft. De diepgang van Where the Wild Things are wordt hier niet bereikt, maar Jonze toont hier dat de kwaliteit van die film (net als Adaptation en Being John Malkovich acht jaar terug) geen toeval is: Spike Jonze profileert zich voor de tweede maal als één van de grootste regietalenten van het moment.
8.5
I'm Here is momenteel te bekijken op de officiële website: geen geweldig systeem (veel plezier met de wachttijden), maar gebruiksvriendelijke versies zijn inmiddels op de donkerdere hoekjes van het internet te vinden.
Regisseur:
Spike Jonze
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten