8 april 2010
Clash of the Titans (2010)
Een remake van een film die volledig staat op speciale effecten, dat moet goed te doen zijn. Zeker op een budget van 125 miljoen, met Louis Leterrier aan het roer (de man maakte eerder al de geslaagde The Incredible Hulk reboot) en twee van de meest getalenteerde, oscargenomineerde acteurs van deze tijd. Een erg mooie basis om een goede remake op te baseren, maar er zit één stevige kink in de kabel: deze Clash of the Titans is geschreven door de mensen achter Æon Flux en The Tuxedo. Daar gaat de hoop op een simpele effecten-update dus. Wat de schrijvers van Clash of the Titans niet begrepen hebben is dat de bron niet alleen het origineel uit 1981 is, maar de gehele Griekse mythologie. Het script heeft de pretentie om de originele verhalen te herschrijven, slechts bepaalde details te gebruiken en enkele grote lijnen aan te passen, met als gevolg dat het enige epische aan deze Clash of the Titans de grootte van de plotholes is.Perseus is het enige personage waarvoor je voeling zal ontwikkelen gedurende de film, al is dat vooral bij gebrek aan betere personages want naast Perseus is elk personage erg plat, oninteressant of afstandelijk. Perseus, 's werelds beste zwemmer, ziet zijn surrogaatfamilie sterven en geeft Hades (een teleurstellende Ralph Fiennes, nog steeds in Voldemort-mode) de schuld. Even later krijgt Argos dezelfde (maar iets strakkere) deadline als in het origineel: na 10 dagen zal de Kraken gelost worden. Dit kan Perseus geen bal schelen aangezien Andromeda toch zijn vrouw niet is, maar omdat hij hierdoor zijn wraak op Hades
zou kunnen nemen besluit hij toch maar snel de trek te maken. De basis van het verhaal wordt dus lichtjes verschoven van liefde naar wraak, een trend die doorheen de hele film duidelijk is. De Goden krijgen een belangrijkere rol in deze film, nuja: Zeus en Hades alleszins, van de tiental andere Goden krijgen er slechts twee een zinnetje uit te spreken. Zeus (een oogverblindend blinkende Liam Neeson die op één, heel erg epische noot speelt) is een erg kinderachtige oppergod die nogal vaak van gedachten wisselt: de mensheid moet boeten, terwijl hij Perseus helpt (die zichzelf belachelijk maakt door de hulp van de Goden eerst een uur lang te weigeren), waarna hij het bevel en tevens dé quote van de film roept: 'release the Kraken', ... er zit nauwelijks een lijn in het gedrag van Zeus. Daarbij zijn de Goden erg dom om Hades - wiens echte plannen vooral bestaan uit Zeus van de troon te stoten - te vertrouwen, een dubbele agenda die even subtiel wordt uitgespeeld als het verraad van Jafar in Aladdin.Maar voor al de veranderingen die er plaats hebben gevonden zit er slechts één tussen die goed uitpakt: de Djinn - houtskolen mannetjes met een blauwe hoofddoek - zijn vrij cool. Verder worden er vooral nieuwe minpunten gecreëerd of onderstreept. De anticlimax die het gevecht met de Kraken is (een tweetal minuutjes rondrennen) staat nog steeds en wordt zelfs versterkt door er een tweede anticlimax (een 'gevecht' van een halve minuut met Hades) achter te plakken. Veel van de personages en
gebeurtenissen zijn aangepast om binnen het nieuwe wraakverhaal te passen: Calibos' achtergrondverhaal is flauwer, maar hij weet deze keer wel gigantische schorpioenen op te roepen. Medusa daarentegen kan dat niet, maar wordt vooral gereduceerd tot een domme vijand die wel heel makkelijk neer te halen is (logica is heel ver te zoeken binnen deze actiescène). Zo zijn er wel enkele tientallen minpunten op te noemen die simpelweg terug te brengen zijn tot één actie: het versimpelen van het achtergrondverhaal en een Goden-tegen-de-mensheid verhaal te forceren uit bronmateriaal dat dat simpelweg niet is. Nog één pluspunt: de dialogen zijn deze keer iets moderner, allerminst goed geschreven maar wel begrijpbaar voor iemand die niet in het oude Griekenland leeft.Het meest opmerkelijke is misschien nog wel dat Clash of the Titans vrij saai is. Er is maar weinig plaats voor humor (Bubo de mechanische uil werd vervangen door twee gigantische stereotypen met een hoog Transformers 2 gehalte). De film neemt zichzelf veel te serieus en is veel te strak waardoor je nooit echt in de actie kan verdwijnen. Het is als een Western stand-off tussen twee snipers, een achtervolgingsscène me
t bejaarden achter het stuur of een sexscène waar beide partijen last hebben van smetvrees: het is wel degelijk strak in beeld gebracht, maar echt enthousiast kan je er niet van worden. Dat is een beetje het verhaal voor de hele film: de actiescènes zijn goed en talrijk, maar missen wat schwung om er volledig in mee te gaan. De CGI is degelijk, zonder je ooit ècht omver te blazen (mogelijke uitzondering is de Kraken, die al in de trailers werd getoond). De talrijke omgevingsshots zijn mooi, maar hebben weinig impact (mede door de weinig memorabele soundtrack van Ramin Djawadi). Clash of the Titans is boven alles heel erg "ok", zonder ooit echt goed te worden. Acceptabel als vergeetbare popcornfilm, maar absoluut niets meer dan dat.4.0
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nagels met koppen.
BeantwoordenVerwijderenOok is het feit dat ze de film in de cinema proberen te verkopen als 3D een jammerlijk feit aangezien de film niet als 3D gefilmd is, en dat dit ook zeer goed te zien is (het enige wat echt 3D was, waren de credits).