21 maart 2010
Alice in Wonderland (2010)
Problemen in de filmindustrie: Disney profileerde zich als een bende assholes door de DVD-release van Alice in Wonderland al drie maanden nadat de film in de zalen te zien is te plannen. De bioscopen pikten dit niet en stelden zich defensief op: als de periode zo kort is kunnen de mensen evengoed wachten op de DVD-release, wat ons financieel zal raken; daarom boycotten we de film en tonen we hem helemaal niet (de logica werkt maar half, maar kom). Achja, grote woorden en een hoop kabaal, maar uiteindelijk kiezen de bioscopen toch ook voor de centen. Zoveel rumoer voor wat uiteindelijk een degelijk filmpje is dat toch het volst tot zijn recht komt in de cinema.Dit is, in tegenstelling tot wat de marketingcampagne doet vermoeden, geen remake van het originele verhaal (en specifiek de welgekende Disney animatiefilm). Dit is eerder een soort sequel, geschreven door Linda Woolverton waar de originele boeken Alice in Wonderland en Through the Looking Glass gecombineerd worden. Alice is hier negentien jaar en staat op het punt te trouwen met een enorme douchebag, maar ze heeft flinke twijfels.
Na enkele ditjes en datjes keert ze terug naar Wonderland, terwijl ze zich nauwelijks nog iets herinnert van haar vorige avonturen en deze grotendeels heeft afgeschreven als een droom. Ze ontmoet de klassieke personages voor een tweede keer: de Mad Hatter, Tweedledee & Tweedledum, de Chesshire Cat, etc. etc. Deze kleurrijke personages hebben deze keer echter een politieke agenda: de Rode Koningin haar schrikbewind heerst over Wonderland terwijl de Witte Koningin in ballingschap leeft, en dat willen de Wonderlanders anders zien. Dit verhaal wijkt duidelijk af van het origineel en weet niet echt te overtuigen: in de eerste plaats draait de film nog altijd rond de wonderlijke wezens die Alice ontmoet, het nieuwe verhaal wordt al te vaak naar de achtergrond geschoven en is alleen aanwezig om een grote, actievolle climax te kunnen bezorgen in het derde act.Want boven alles is Alice in Wonderland een visueel festijn waar kleurrijke personages in rondlopen. Alle creativiteit die in de film gestoken is geweest is te zien op het scherm: niet alleen zijn de personages heruitgevonden, maar vooral de omgevingen zijn wondermooi; in de grote bossen van Wonderland valt er in elk hoekje wel iets te zien waar over nagedacht is geweest. De wereld komt hierdoor echt tot leven en je zal je van begin tot eind - ondanks het graatmagere plot
- niet vervelen omdat er altijd wel iets is dat je aandacht verdient. De 3D technologie helpt hier absoluut niet bij: deze nieuwe cinemahype raakt nu al uitgeput en 2 uur door een bril naar het scherm kijken is in dit geval allerminst aangenaam. In tegenstelling tot Avatar, waar de wereld min of meer tot leven leek te komen, is Alice in Wonderland niet diezelfde overkoepelende ervaring. De 3D dient voornamelijk voor enkele effecten op je af te sturen en niet zozeer om diepgang te creëren; de derde dimensie voegt absoluut niets toe aan het geheel terwijl je achteraf - met koppijn en het gevoel dat je de film door een zonnebril hebt bekeken - verveeld achterblijft. Als deze Alice al van het begin met 3D in het achterhoofd werd gemaakt, is de vraag slechts hoe vervelend de achteraf toegevoegde effecten in films als Clash of the Titans zullen zijn. Neen, voor mij mogen de tijden van ouderwets film kijken weer snel terugkeren.De wereld wordt bevolkt door inventieve personages die allemaal wel hun glorie-moment krijgen. Matt Lucas (die van Little Britain) speelt de dubbelrol van Tweedledee & Tweedledum, die fysiek de afwezigheid van Humpty Dumpty opvangen (kaal, wit en rond). Tussen de stemacteurs vinden we Alan Rickman als een heerlijk donkere rups en Steven Fry als de prachtige Cheshire Cat (mijn favoriete personage, wiens schermtijd helaas veel te beperkt is) . Enig enthousiasme steekt de kop op wanneer de grote Jabberwocky spreekt en Christopher Lee's stem klinkt, maar dat wordt alweer
snel de kop ingedrukt wanneer blijkt dat deze perfecte casting tot drie zinnen beperkt blijft. Het daadwerkelijke acteerwerk is eerder beperkt in vier grote rollen: Mia Wasikowska zet (na een aarzelend begin) een sterke en sympathieke Alice neer, Anne Hathaway dartelt hilarisch elegant rond als de Witte Koningin en haar tegenspeelster, de in een Burton-film onvermijdelijke Helena Bonham Carter, heeft duidelijk veel plezier in haar rol als de Rode Koningin (OFF WITH HIS HEAD!). Het grote pijnpunt bevindt zich echter in de vorm van die andere Burton-regular: Johnny Depp als de Mad Hatter. Depp zet een van zijn zwakste rollen in lange tijd neer in een constant wisselende prestatie die nooit juist lijkt: de helft van de tijd hervalt hij in Jack Sparrow gedrag (dat loopje!), terwijl hij op andere momenten met een Schotse tongval praat of van hyperactiviteit naar een emotionele monoloog springt. Depp mag zich dan al bewezen hebben in eerdere samenwerkingen met Burton: hier is hij storend en inconsistentEn dan is er nog het eerder derde genoemde act dat in feite niets meer is dan een Lord of the Rings scène die er bij de haren wordt bijgesleurd. Een grootse veldslag waar Alice het opneemt tegen een grote draak terwijl onder hen twee legers - het slechte kaartspel tegen het goede schaakspel - de zaak uitvechten, waar alle eerder genoemde personages hun vechtscène krijgen. Deze hele sequens
steekt goed in elkaar en blijft steeds overzichtelijk, maar toch voelt deze strijd compleet misplaatst aan in een sprookje als Alice in Wonderland, wat zorgt voor een zwak einde dat absoluut niet weet te overtuigen. Maar enerzijds is deze scène onvermijdelijk voor de film: Alice in Wonderland is absoluut geen grootse cinema en is inhoudelijk nergens, maar om een film die volledig teert op visuele effecten en ludieke personages te overtreffen in een grote finale ben je genoodzaakt om beroep te doen op een luide en domme actiescène. Burtons nieuwste film mag dan wel een visueel genot zijn, maar het neemt nooit een optie om iets meer dan dat te worden. Niet dat dat enigszins verrast: Burton heeft zelden wat te vertellen in zijn films (de laatste keer was waarschijnlijk Ed Wood, al komt Big Fish nog in de buurt) en dat is hier niet anders. Leuk, maar luchtig vermaak.6.5
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
I knoω thіs site offeгѕ quality ԁepending
BeantwoordenVerwijderenarticles and additional dаtа, is thеre аnу other websitе ωhiсh presents ѕuch data in quality?
my ρage - Mysocialhost.co.uk
I κnoω this websitе pгesentѕ
BeantwoordenVerwijderenquality deρendent content and оtheг informatіon, is there any οther web page which provides these kinds of ѕtuff in quality?
Hеre iѕ my website Http://Www.Prweb.Com/Releases/Silkn/Sensepilreview/Prweb10193901.Htm
Post ωriting is also a еxcitement, іf you bе fаmilіar ωіth afteг thаt
BeantwoordenVerwijderenуоu can ωгіtе otherωіse it is сomрlex tο
write.
Τаke a look at my ωebpage - V2 Cigs reviews